Dikke Dames

Vandaag een review over het Enige Echte Dikke Dames Kleurboek.

Ik vind dat er leuke en vrolijke plaatjes in staan; minpuntje is dat het papier een beetje aan de dunne kant is. Als je kleurt met Stabilo 68 of 88 drukt het door op de volgende tekening. Het papier zuigt zich heel vlug vol en gaat dan “korrelen”.

Deze heb ik gekleurd met potloden uit het Bruynzeel keverblik en de rand met Stabilo 68 en 88.

  

Deze heb ik gekleurd met de potloden van BBNC uit het blik met 48 potloden. Deze potloden zijn wat harder; dat vind ik prettig kleuren in dit boekje.

Ik ben meestal nogal somber maar door de leuke eenvoudige plaatjes in dit boekje ging ik weer wat beter in mijn vel zitten. Het is een heel leuk boekje om mee te nemen in je tas; de afbeeldingen zijn erg vrolijk. Deze plaatjes nodigen ook uit om je een keer lekker uit te leven en er een gekke afbeelding van te maken.

Peter Voogt

10 september 2015

Review: het enige echte mandala kleurboek om te versturen

Review: het enige echte mandala kleurboek om te versturen

Voor deze review heb ik mijn vrouw Chantal gevraagd ook een plaat te kleuren uit dit boek en haar mening te geven. Uiteraard heb ik zelf ook gekleurd.

Chantal: het boekje laat zich goed openvouwen, zodat je makkelijk kunt kleuren en na afloop de kaarten goed los kunt maken door middel van de geperforeerde rand.

Het papier is lekker dik en het kleurt prima. Ik heb deze ingekleurd met Stabilo 68 en 88 stiften.

De motieven zijn leuk, er zit voldoende variatie in.

De stiften drukken zeker niet door, ook niet bij de donkerdere kleuren.

Het geeft een leuk effect dat een gedeelte van de mandala op de adreskant van de kaart is afgedrukt.

  

Peter: met potlood en met stift kun je goed kleuren in dit kaartenboekje. De stiften drukken niet door.

Linker mandala is gekleurd met Stabilo 88; de rechter mandala heb ik gekleurd met Stabilo 68.

De rechter was voor mij een experiment om met één kleur te werken.

Ik heb er één gekleurd met kleurpotloden van BBNC; de andere met Bruynzeel potloden. 

Met allebei de merken kleurpotloden krijg je een mooi effect.

Peter Voogt (28 juni 2105)

Tweede review: de enige echte verjaardagskleurkalender

Getest: de enige echte verjaardagskleurkalender.

Voor het testen van deze kalender heb ik mijn echtgenote gevraagd een paar bladzijden te kleuren en haar reactie te geven. Ze heeft het gedeelte boven de maanden gekleurd, omdat dit de zichtbare delen van de kalender zijn als je ‘m op gaat hangen.

Februari: gekleurd met BBNC-potloden. De potloden zijn vrij hard, maar geven mooie zachte tinten.

Goed stevig papier, prettig om in te kleuren.

Januari: ingekleurd met (oude) Bruynzeel stiften. De inkt drukt niet door, en het ziet er mooi uit.

Maart: ingekleurd met Stabilo stiften 68 en 88. De inkt drukt niet door. Dit gaat prima.

April: ingekleurd met (oude) Bruynzeel Eurocolor potloden. Ook dit gaat prima; de potloden zijn wat zachter dan de BBNC potloden, het resultaat is mooi.

Opmerkingen over de kalender:

·         Omdat het een kalender is die in de lengte omslaat, staat het grootste deel van de afbeeldingen eigenlijk op de achterkant die je nooit ziet omdat dat gedeelte tegen de muur komt te hangen.

·         De tekeningen lopen door tot in de ringen; het zou handiger zijn als er een wit randje zou zitten bij de ringen (tussen de ringen kleuren is bijna niet te doen)

Idee:

·         Een kalender met afbeeldingen die bij de maand passen (kerst, lente, vakantie, herfst, winter e.d.) of bij de namen van de maanden (elke maand heeft nog een extra omschrijving als “lentemaand”, louwmaand” e.d.)

·         Een dubbelzijdige kalender (februari op de achterkant van januari), zodat alle afbeeldingen zichtbaar zijn na het kleuren

·         Een kalender waarbij het te kleuren gedeelte naast de maand staat (zelfde ophangsysteem)

Leuke variatie in afbeeldingen.

Mooie kalender van goede kwaliteit, waar je nog lang plezier van zult hebben als je ‘m helemaal ingekleurd hebt.

Peter Voogt

Mijn herstelverhaal.

Ik zal eerst even vertellen hoe ik bij de psychiatrie terecht gekomen ben.

Ongeveer in 2003 ben ik in het ziekenhuis opgenomen met verdenking van een herseninfarct, na alle onderzoeken bleek dat ik lichamelijk niets mankeerde maar toch was ik aan de linkse kant geheel verlamd. Toen vroegen ze aan mij of ik naar de Paaz wilde omdat ze dachten dat het psychisch was. Op de Paaz aangekomen ben ik voor het eerst met Psychische klachten in aanraking gekomen. Dit kon ik niet rijmen want hoe kan ik nu een verlamming faken.

Op de Paaz was ik naar plusminus 12 weken weer aan het lopen zonder verdere ondersteuning van hulp middelen nodig te hebben..

Nu begon mijn probleem pas echt, de beerput was geopend. Na de Paaz ben ik bij de bethaniestraat terecht gekomen, en daar werd mij verteld dat ik ADHD, CONVERSIES, DEPRESIEF en EETVERSLAVING heb. Toen ging er bij mij een lampje branden, toen kon ik ineens heel veel verklaren.

En nu dan mijn HERSTELVERHAAL:

Op de Paaz had ik nergens zin in, op een gegeven moment zei ik tegen Chantal (mijn vrouw) dat ze bepaalde aftershave en kleren mee moest brengen, ik vond ineens dat ik weer mocht zijn. Ik ging ook serieuzer naar de therapie die ik zelf nuttig vond. Rond de kerst ben ik met ontslag gegaan.

In 2005 ben ik bij de bethaniestraat terecht gekomen. Dit heeft zolang geduurd doordat ze mijn papieren tot twee keer toe zijn kwijt geraakt. Dit heeft mij geen goed gedaan, maar waar mensen werken worden fouten gemaakt. Mijn SPV’er heeft toen mij door gestuurd naar de psychiater, deze heeft toen ontdekt wat ik mankeerde en daarna zijn er veel dingen bij mij op zijn plaats gevallen. We zijn mijn behandeling begonnen met eerst de depressie aan te pakken, daarna de adhd en als laatste mijn eet stoornis.

Door de diagnose kon ik veel dingen van vroeger plaatsen. Ik kon geen aandacht houden bij een ding, ik kon niet stil zitten, ik kon in de ogen van een ander niets daardoor heb ik een muur opgetrokken zodat ze mij niet meer zeer konden doen. Ik ben me anders gaan gedragen dan ik werkelijk ben. Ik werd erg agressief en gaf gauw een grote mond, dit werd alleen maar erger naarmate ik ouder werd. Ik ben toen gaan gokken en gaan drinken waardoor ik dus vaak in de problemen ben gekomen. Nu heb ik door cursussen en therapie langzaam gaan ontdekken wie ik werkelijk ben. Dit gaat met 5 stappen vooruit en 4 stappen achteruit. Steeds kwam ik daardoor in de knoei met mezelf. Toen ik accepteerde dat het met kleine stapjes vooruit moest gaan ben ik steeds opzoek gegaan naar doelen die voor mij belangrijk en haalbaar zijn zo dat ik niet iedere keer weer teleurgesteld in mezelf was. Ook door veel te praten met mensen die ook zo iets hebben mee gemaakt en mij begrijpen wist ik dat ik niet alleen ben, hier heb ik veel moed uit gehaald.

Peter Voogt

Een review over de potloden van BBNC.

Ten eerste wil ik BBNC bedanken voor de fijne middag voor kleurambasadeurs voor BBNC.

Het was er erg gezellig en we hebben een leuke workshop gekregen van Julia Wooning, de goodie bag vond ik erg verassend vol.

Als eerst wil ik een review schrijven over het setje potloden van 24 stuks. De potloden vond ik erg hard maar daardoor kon ik met verschillende manieren er mee kleuren. In het binnenste van de mandala heb ik hard gedrukt en er tweekeer over heen gekleurd in het midden van de mandala heb ik het potlood iets verder naar achteren vast gehouden waardoor minder druk ontstond . Daardoor kwam de kleur minder hard van het papier afknallen. De buitenste ring van de mandala geen druk gebruikt waardoor de kleur er heel erg zacht op kwam te staan .

De kleuren zijn ontzettend mooi en door de verschillende druk technieken ,kreeg ik een ont zettend leuk effect. Ik heb ook nog met een watte staafje over de kleurtjes gegaan waardoor het meer een geheel is geworden.

Ik vond het erg leuk om met jullie potloden te kleuren. Mag ik nog een tip meegeven : maak ook een kleurpotloden set met zachte kleuren. De kleuren waren erg mooi en ben deze bij anderen kleurpotloden nog niet tegen gekomen.

Groetjes,

Peter Voogt

Ik zal me even voorstellen ik heet Peter Voogt en ben 53 jaar oud. ik ben getrouwd.


Ik ben gaan kleuren omdat ik op genomen ben geweest in een psychiatrieziekenhuis. Ik was depressief en het kleuren gaf mij erg veel afleiding.

Ik kleur nu erg vaak als mijn hoofd vol is en ik afleiding moet zoeken omdat het anders fout gaat. Je kunt aan mijn kleurplaten goed zien, wat voor bui ik heb.